Otel Odaları

Geçen gün TRT1 kanalında tanıtımını görünce bu belgeseli kaçırmamalıyım dedim kendi kendime.Çok sevdiğim arkadaşlarımdan Seçil gelmişti dün.Seçil erken uyuyor,belgeselse gece başlıyordu-Böyle güzel şeylerin gece verilmesi de ayrı bir konu-Oturdum televizyonun karşısına başladım beklemeye.Nihayet gece bir gibi başladı.
Ödemiş'te bulunan tarihi Yıldız Oteli ve orada yaşayan yaşlı bir amca araclığıyla insanların ve yapıların aralarındaki bağ etkileyici bir şekilde anlatılmıştı.Yaşlı amca altmış yaşlarındadır ve kimsesizdir,otele sığınmış ve yaşamının geri kalan kısmını burada geçirecektir.Eski bir ranza,kırık dökük bir masa ve geçimini sağladığı bir tambur odasında bulunan tüm eşyalardır.Eğlencelerde tambur çalmaktadır.
Eski oteller ve yüzler beni hep etkilemiştir.Özellikle yaşlı insanlar ve hikayesi olan yüzler.Yıllar önce gittiğim Akhisar'da ki kaldığımız oteli unutmam.Yusuf Atılgan'ın o çok etkileyici romanı ve sonradan Ömer Kavur'un filme çektiği Anayurt Oteli,beni çok etkilemiştir.
Belgeselde yaşlı amca zaman zaman yüzünü kapatarak ağlamaktadır.Bu,insanın içine işlemektedir.Belki yalnızlığına ağlar. Belki de otel ve yaşlı amca yalnızlıklarını paylaşırlar,kimbilir.


Masa da masaymış ha / Edip Cansever

Adam yaşama sevinci içinde masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
Adam masaya aklında olup bitenleri koydu
Ne yapmak istiyordu hayatta işte onu koydu
Kimi seviyordu kimi sevmiyordu adam masaya onları da koydu
Üç kere üç dokuz ederdi adam koydu masaya dokuzu
Pencere yanındaydı gökyüzü yanında uzandı masaya sonsuzu koydu
Bir bira içmek istiyordu kaç gündür masaya biranın dökülüşünü koydu uykusunu koydu Uyanıklığını koydu tokluğunu açlığını koydu
Masa da masaymış ha bana mısın demedi bu kadar yüke
Bir iki sallandı durdu adam ha babam koyuyordu.