12 Eylül 2010 Pazar

Çilesine Aşık




Bu ara Leyla Ruhan Okyay'ın son kitabı "Çilesine Aşık"adlı öykü kitabını okuyorum.Öykülerindeki duyarlılığı,içtenliği anlatmak çok zor benim için.Bundan önceki kitabı "Geyikler Ormanı"adlı kitabını da çok sevmiştim.."Baharın bittiği akşam","tepe penceresi"...hepsi birbirinden etkileyici öyküler.

Kimi yazarları keşfettiğim için kendimi çok şanslı görüyorum.Hayatıma iyi ki giriyorlar,hayatımı daha anlamlı,daha duyarlı kılıyorlar.Yazarlar,şairler,müzisyenler,yönetmenler...Yalnızlığımı paylaşıyorlar benimle.


Bugün çok güzel bir yağmur vardı.Bütün gün yağmurun sesine kulak verdim;hala yağmur sesi var.İçimde tuhaf bir hüzün.Eski günlerimi yaşıyorum.Çayım,sigaram,kitaplarım,defterim olurdu,ben Sonbahar'a gönül verir,onun hüznüyle dolardım.Aslında yine zor günlerdi,ama benim çıkış noktalarım vardı,şimdi olduğu gibi.Her şey elimizde belki de;hayat öğretiyor...


Her mültecinin içinde bir gül ağacı boylanır
Sıcağa,susuzluğa dayanıklı
Ülkesizlik tüm ülkeler sayısınca genişliktir
Sınırsızlığa,sonsuzluğa dayanıklı


-Gülten Akın,"Barok"