13 Kasım 2015 Cuma

En Çok Onu Sevdim

Asuman ne düşündüğünü belli etmedi,tedirgindi. Evde ilk defa misafir ağırlayacaktı. Eski evine arkadaşlarının ne kadar sık geldiğini hatırladı. Hatta habersiz, çat kapı uğradıklarını. Bundan ne kadar da memnundu. Hatta bazıları yatıya kalırdı. Laf bir türlü bitmez sabahlara kadar otururlardı. Bu evde ise her şey başkaydı. Burada kimseye ihtiyacı yoktu. Mutlu olmak için, rahatlamak için, kafasını dağıtmak için başkalarına gerek yoktu artık. Yalnız hissetmemek için gelir gelmez televizyonu açmasına gerek yortu. Ev vardı artık. Onun sesleri, onun dokunuşu, onun dinginliği vardı. "Mete de var tabii" diye düşündü kendinden utanarak. Yalnız değildi artık. Sırf bu yüzden mutluydu elbette.

Bu mutluluğu başkalarıyla paylaşmaktan korkmaması gerekiyordu. Her şey yolunda gidecekti. O zaman neden bu kadar huzursuzdu? Evle aralarına kim girebilirdi ki?

En Çok Onu Sevdim-Gamze Güller

Akıcı, düşündürücü, hüzünlü bir roman okudum. Evimle aramdaki duygusal bağımı düşündüm. Geçmişe doğru gittim; geldim. Yaşadığımız yer ne kadar bizi yansıtıyor veya biz ne kadar ruhumuzu katıyoruz evimize. Gösterişli, kocaman, yapay sitelerin çoğunlukta olduğu ve rağbet gördüğü günümüzde eskiye, geçmişe yazılmış bir güzelleme; buruk bir hikaye...