5 Temmuz 2017 Çarşamba

Yolun Gölgesi

...
Bir süre öyle oturdum, telaşların, yoksunlukların, yerli yersiz korkuların, yetersizliklerin olmadığı başka bir alemde, başka bir yerin yüzeyindeydim. Çocukluk zamanlarımı hatırlamanında etkisi vardı, ama esas olarak çocuğun hali, edası sağlamıştı bunu; öğle uykusu gibi, arkadaşınla bir sırrı paylaşmak, bayır aşağı habire hızlanarak koşmak, kollarınla ağaç dallarına asılıp uçmayı hayal ederek sallanmak gibiydi. Canımı sıkan, içimi sıkıştıran bir şeyler olduğu kısa süreliğine çıkmıştı aklımdan, daha doğrusu çocuk hiç farkında olmadan onların durmak bilmez saldırılarına karşı derme çatma bir yuva, eğri büğrü bir koza örmüştü bana.
...

Yolun Gölgesi- Behçet Çelik

Behçet Çelik'in diğer kitaplarını da severek okumuştum.
Yolun Gölgesi de sizi, kendinizle ve geçip giden zamanla yüzleştiriyor; bu yüzleşmede bazen kızıyorsunuz kendinize ve zamana bazen de bağışlıyorsunuz kendinizi ve zamanı. Bu yolculuk sağaltıyor sizi.

Hiç yorum yok: